Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Κάλεσμα του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων για την Πρωτομαγιά! Όλοι/ες στις 10πμ στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση της Καμάρας

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ!


Η φετινή Πρωτομαγιά έρχεται σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για τους εργαζομένους και τους ανέργους που ζουν στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Έχουμε φτάσει σε σημείο να θεωρείται πλέον πολύ “λογικό” ο εργαζόμενος να συμπιέζεται, να γίνεται μπαλάκι, να μην υπάρχει αξιοπρέπεια στη δουλειά του. Να πληρώνεται κάτι-σαν-μισθό και να παίρνει κάτι-σαν-ασφάλιση. Να προσλαμβάνεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου και να απολύεται πριν γίνει αορίστου, πριν πάρει αύξηση, για να ακολουθήσει ο επόμενος που θα δουλεύει περισσότερο για πολύ λιγότερα. Να κυνηγάει διαρκώς τους στόχους γιατί αλλιώς θα ζημιωθεί η επιχείρηση, να ανταγωνίζεται τους συναδέλφους του, να τον ελέγχουν με κάμερες, να απαγορεύεται ακόμα και η συναδελφική αλληλεγγύη. Ο «καλός» εργαζόμενος δε πρέπει να ξεκουράζεται, δε πρέπει να μιλάει με τους συναδέλφους του, δε πρέπει να μη χαμογελάει, δε πρέπει να μη δουλεύει 6, 8 ή περισσότερες ώρες σερί, δε πρέπει οριακά να αναπνέει, γιατί το παν είναι το ταμείο που θα κάνει η επιχείρηση. Άσχετα αν από αυτό το ταμείο στον εργαζόμενο που βγάζει όλη τη δουλειά δε πηγαίνουν ούτε τα ψίχουλα. Έτσι, την επόμενη μέρα, ακόμα και Κυριακή να είναι, πάλι πρέπει να πάει με χαμόγελο στη δουλειά και να ξανακάνει μια από τα ίδια. Και σε όποιον δεν αρέσει, ας πάει να δουλέψει μαύρα ως σερβιτόρος, ή να μείνει άνεργος. Και μας λένε, πως έπεται συνέχεια!

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει ακόμα πιο εξευτελιστικούς όρους εργασίας, με το περίφημο νέο νόμο για τα εργασιακά, συνεχίζοντας όλο το καθεστώς των Μνημονίων που έχουν επιβάλλει μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλουν να πάρουν με τη βία πίσω όλα όσα κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες των εργαζομένων εδώ και δεκαετίες. Τους αρέσει η ιδέα να υπάρχει ένας μεγάλος χυλός ανέργων που θα είναι έρμαιο όλων όσων θα διαχειρίζονται τα ΕΣΠΑ για να φτιάξουν θέσεις εργασίας- κοροϊδία και δε θα μπορούν να οργανωθούν ούτε στο ελάχιστο μεταξύ τους. Για τη ΓΣΕΕ, τον μεγαλύτερο συνδικαλιστικό φορέα της χώρας, οι άνεργοι και οι επισφαλώς εργαζόμενοι απλά δεν υπάρχουν. Όσοι επίσημα απαρτίζουν τη ΓΣΕΕ ενδιαφέρονται μόνο για τη συμφιλίωση των εργαζομένων με την εργοδοσία, τη στήριξη όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου και την αναπαραγωγή του μεγαλοσυνδικαλιστικού, γραφειοκρατικού τους κατεστημένου, σε όλα τα χρόνια της κρίσης. Η ιστορική εμπειρία των εργαζομένων έρχεται αυτή τη Πρωτομαγιά να μας θυμίσει μια αναπόδραστη αλήθεια. Τίποτα δε μας χαρίστηκε ποτέ, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Είναι χρέος όλων μας, όσων προορίζονται να δουλεύουν σε αυτές τις άθλιες συνθήκες για τις επόμενες δεκαετίες, να πιάσουμε το νήμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς του Σικάγο το 1886 και να αγωνιστούμε συλλογικά και οργανωμένα για όσα μας ανήκουν, για το μέλλον μας και τις ζωές μας. Οι επισφαλώς εργαζόμενοι και οι άνεργοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουμε από την “ανάπτυξη” που οι ταξικοί μας αντίπαλοι ευαγγελίζονται. Μόνο μέσα από τη δική μας ενότητα, την αγωνιστική διεκδίκηση θα υπάρξει διέξοδος από την κρίση με μπροστάρη τα δικά μας συμφέροντα και το δικό μας δίκιο. 

Καλούμε όλους τους ελαστικά εργαζομένους, νυν και μελλοντικούς ανέργους στη ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, στις 10:00 στην Καμάρα

Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Καταγγελία επιβάτη για βίαιη συμπεριφορά ελεγκτή

Δεχτήκαμε ως δίκτυο ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων την παρακάτω καταγγελία από επιβάτη και την αναδημοσιεύουμε αυτούσια:
Την Τρίτη 25/4 στη γραμμή 17 «Τριανδρία – Ν.Σ. Σταθμός», πηγαίνοντας στη σχολή μου επιβιβάστηκα στο λεωφορείο στη στάση Ιασωνίδου με κατεύθυνση το σταθμό. Επόμενη στάση Αγία σοφίας επιβιβάζονται ελεγκτές ένας εκ των όποιων μου ζητάει εισιτήριο. Του εξήγησα την κατάσταση ότι είμαι φοιτήτρια και πάω στη σχολή και ότι από την βιασύνη μου δεν πήρα λεφτά και τον παρακάλεσα είτε να με αφήσει να κατέβω στην επόμενη στάση ήταν να κόψω εισιτήριο την ώρα που ήταν αυτός εκεί. Επίσης του εξήγησα ότι δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να πληρώσω το πρόστιμο, μιας και η μητέρα μου είναι άνεργη και ο πατέρας μου έχει χαμηλό εισόδημα, αυτός όμως εριστικότατος αρνήθηκε κάθε φιλική διαλλακτική οπτική του θέματος και επέμενε να του δώσω τα στοιχεία μου.
Μία κυρία μέσα στα λεωφορεία μου έδωσε εισιτήριο όπου και το ακύρωσα αλλά παρόλα αυτά δεν το δέχτηκε και έλεγε συγκεκριμένα στην κυρία εάν θέλετε να πληρώσετε κάτι αυτό θα είναι το πρόστιμο της!! Εγώ αρνήθηκα να του δώσω τα στοιχεία γιατί πλέον είχα και εισιτήριο. Από αυτή τη στιγμή και μετά ξεκινάει ένας πανικός, ο ελεγκτής λέει στον οδηγό να κλείσει τις πίσω πόρτες και ταυτόχρονα με στριμώχνει στη γωνία, ασκώντας μου τρομερή ψυχολογική και σωματική βία, προκειμένου να μην κατέβω μέχρι να του δώσω τα στοιχεία μου. Όλη αυτή την ώρα είναι με τα χέρια του περασμένα πάνω από το κεφάλι μου και σε απόσταση αναπνοής. Του εξηγούσα ότι αυτό που έκανε είναι παράνομο γιατί θεωρείται παρακράτηση και τον παρακαλούσα να με αφήσει. Λόγω της συνεχιζόμενης ασκούμενης βίας πάνω μου και της πολυκοσμίας έπαθα κρίση πανικό. Μέσα στο πανικό μου πέρασα σπρώχνοντας τον ελάχιστα και άρχισα να φωνάζω ότι δεν είμαι καλά και δεν μπορώ να αναπνεύσω τότε αυτός άρχισε να φωνάζει ότι θα μου κάνει μήνυση επειδή τον ακουμπάω. Μην έχοντας κάτι άλλο να κάνω και όντας πανικόβλητη πέρασα κάτω από τα χέρια του και πήδηξα πάνω από τις θέσεις για να πάω στην μεσαία πόρτα προκειμένου να κατέβω. Στη προσπάθεια μου αυτή αυτός μου κράτησε το πόδι κάνοντας με να σκοντάψω με αυτό τον τρόπο και να χτυπήσω το πόδι μου. Ο ελεγκτής έχοντας αντιληφθεί την παρανομία του, έβγαλε όλους τους επιβάτες έξω από την μπροστινή πόρτα. Εμένα με κρατούσε μεταξύ μεσαίας και πίσω πόρτας ενώ εγώ του εξηγούσα φωνάζοντας και κλαίγοντας, ότι δεν έχω λεφτά να πληρώσω το πρόστιμο και ρωτώντας αν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό. Αντ΄αυτού το επιχείρημα του ήταν, ότι κι αυτός έχει κόρη φοιτήτρια που μπορεί να πληρώνει εισιτήρια επομένως δεν το συζητούσε καν. Εντέλει κατεβήκαμε στο τέρμα όπου είχε καλέσει την αστυνομία, λες και είχε να αντιμετωπίσει μια σκληρή κακοποιό, αναγκάστηκα να του δώσω τα στοιχεία μου.
Μετά το περιστατικό την ίδια μέρα δηλαδή, πήγα στα γραφεία ΟΑΣΘ να το καταγγείλω. Όταν εξιστόρησα την όλη υπόθεση, η απάντηση που πήρα ήταν ότι πρέπει να ντρέπομαι που δεν έχω πάει ακόμη να πληρώσω το πρόστιμο. Μου είπαν ότι αυτά τα πράγματα δε συμβαίνουν στην εταιρεία τους και ότι ο συγκεκριμένος ελεγκτής δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι τους λέω ψέματα προκειμένου να μου ακυρώσουν την κλήση.
Η απάντηση που τους έδωσα είναι ότι έχουνε βγει ήδη περιστατικά παρόμοιο στην τηλεόραση και έχουν γίνει αρκετές άλλες καταγγελίες με ελεγκτές που υπερβαίνουν την εξουσία που τους δίνεται. Δηλαδή απλά να μου ζητήσουν το φοιτητικό μου πάσο και το εισιτήριο μου. Εγώ γνωρίζω ότι η παρακράτηση χωρίς την άδεια κάποιου και η άσκηση βίας είναι παράνομη, πολύ περισσότερο από ένα εισιτήριο των 50 λεπτών. Επειδή είμαι άνθρωπος και θεωρώ ξεδιάντροπο και απάνθρωπο μόνο και μόνο επειδή δεν είχα εισιτήριο, θέλω ο οργανισμός και ο ίδιο ο ελεγκτής να λογοδοτήσουν για αυτή τους την συμπεριφορά.