Δίκτυο Ανέργων & Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

Η ΕΠΙΤΑΓΗ VOUCHER ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ! ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ VOUCHER

ΠΕΜΠΤΗ 25/09 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ Εργατικό Κέντρο Θεσσ/νίκης

Συμμετέχουν επιλαχόντες των πρηγούμενων προγραμμάτων voucher - μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας – προγραμματίζουμε τη δράση μας

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασής μας:

Μας δίνεται η ευκαιρία μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης ανεργίας που συναντάμε κάθε τρίμηνο στις ουρές του ΟΑΕΔ να ξεκινήσουμε την εργασία μας στη θέση που «επιθυμούμε». Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Στην ουσία, ανήκουμε σε μια διαφορετική ομάδα, που δεν έχει κανένα εργασιακό δικαίωμα. Ενώ παράγουμε έργο, δεν είμαστε εργαζόμενοι. Γι' αυτούς, είμαστε “ωφελούμενοι”. Μας δίνεται λοιπόν η ιδιότητα του πρακτικάριου με σεμιναριακή-πρακτική άσκηση, ώστε όσα πτυχία και να έχουμε, είτε διπλώματα, είτε μεταπτυχιακά, είτε διδακτορικά, να παίρνουμε μισθό ανειδίκευτου εργάτη χωρίς να έχουμε καν τα δικαιώματά του.

Είμαστε εκτεθειμένοι απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, καθώς δε συμπεριλαμβανόμαστε σε κανένα εργατικό νόμο, ενώ φορολογούμαστε κανονικά, χωρίς να έχουμε ένσημα. Είμαστε τα νούμερα της ανεργίας που με κάθε μέσο, κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ΚΑΙ ΔΝΤ,  πασχίζουν να αποκρύψουν στη δημόσια εικόνα αλλά επιβάλλουν βίαια στη γενιά μας. Μήπως λοιπόν ο στόχος τους δεν είναι η επονομαζόμενη κατάρτηση της νέας γενιάς αλλά η αντικατάσταση των απολυμένων ιδιωτικών υπαλλήλων στις επιχειρήσεις, χωρίς μάλιστα κανένα κόστος για τον εργοδότη;

Προκήρυξη voucher: Αλήθειες και ψέματα

Χρηματικές απολαβές: Η σύμβαση μας αναφέρει ότι η αμοιβή μας ανέρχεται στα 2.700 Ε. Η αλήθεια όμως είναι πως ο φόρος είναι 23% και τελικά τα χρήματα είναι περίπου 2.000 ευρώ. Επιπλέον η αμοιβή δεν δίνεται με τη μορφή μηνιαίου μισθού, αλλά με τη μορφή επιδόματος δύο δόσεων (θεωρητικά, πρακτικά). Φυσικά τα χρονικά όρια των πληρωμών δε τηρούνται με αποτέλεσμα οι ωφελούμενοι να πληρώνονται με μεγάλες καθυστερήσεις ( μέχρι 6 μήνες).

Ασφάλιση και ένσημα: Δικαιούμαστε ένσημα τα οποία καλύπτουν την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη, αλλά δεν είναι συντάξιμα, ούτε προσμετρούνται για να έχουμε επίδομα ανεργίας μετά τη λήξη της σύμβασής μας.

Ο ρόλος των ΚΕΚ: Ενώ τα ΚΕΚ αμείβονται με 1100 Ε ανά άνεργο για να μας βρουν δουλεία σχετική με τις προτιμήσεις μας, στην ουσία μας τοποθετούν όπου τους «βολεύει» σύμφωνα με τις πελατειακές τους σχέσεις με διάφορες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Έτσι, συμβαίνει να εργαζόμαστε σε θέσεις που είναι άσχετες του αντικειμένου μας, ακόμα και της θεωρητικής μας κατάρτισης.

Άδειες – Απουσίες: Προφανώς δεν δικαιούμαστε ούτε άδειες, ούτε ρεπό, ενώ σε περίπτωση ασθένειας ή άλλου λόγου, απουσιάσουμε για παραπάνω από 10 ημέρες μέσα στο πεντάμηνο, χάνουμε εξολοκλήρου το επίδομα, ακόμα και αν έχουμε ολοκληρώσει την πρακτική μας.

Κάρτα ανεργίας: Μετά το ευχάριστο γεγονός της επιλογής μας από το voucher, η πρακτική μας ξεκινάει ακόμα και μετά από 6 μήνες. Για όλους αυτούς τους μήνες όμως, δεσμευόμαστε με την κάρτα ανεργίας και δεν μπορούμε να δουλέψουμε οπουδήποτε αλλού.

Επόπτες εργασίας: Ακόμα και αν ο έλεγχος προβλέπεται από το voucher, οι επόπτες εργασίας εμφανίζονται 1 φορά στο πεντάμηνο, ή καθόλου με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να δουλεύουν παραπάνω από αυτό που ορίζεται, χωρίς φυσικά να πληρώνονται υπερωρίες.

Τελικά τα προγράμματα voucher ευνοούν μόνο τις επιχειρήσεις οι οποίες εξασφαλίζουν δωρεάν εργαζομένους, δημιουργώντας νέες στρατιές ανέργων κι εγκλωβίζοντας τη νέα γενιά σε ένα φαύλο κύκλο επισφαλούς εργασίας. Παρόλο που η προκήρυξη του Voucher εμποδίζει τις επιχειρήσεις από απολύσεις των μόνιμων εργαζομένων τους, όταν απασχολούν ωφελουμένους, παρόλα αυτά έχουν παρατηρηθεί μη ανανέωση των συμβάσεων τους και αντικατάσταση των θέσεων τους από ανακυκλώσιμους voucher-ίστες. Απ όλα αυτά το μόνο που μπορούμε να καταλάβουμε είναι ότι η γενικότερη υποβάθμιση του χαρακτήρα της εργασίας τα τελευταία χρόνια με τον συνεχή εμπλουτισμό των μορφών «ελαστικής» εργασίας φανερώνει ότι το μέλλον που μας ετοιμάζουν θέλει τα voucher ένα πρότυπο μοντέλο εργασίας.

Ο δρόμος του συλλογικού αγώνα ήταν αυτός που επέβαλε στα εκάστοτε αφεντικά να δεχτούν σε προγράμματα voucher, τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων. Και εμείς σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε για να μην παρατηθούμε από το δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή δουλειά αλλά και την τήρηση των δεσμεύσεων για δεδουλευμένα και όρους εργασίας.