«Ωφελούμενος» ή κανονικά εργαζόμενος ή αλλιώς εργαζόμενος με πρόγραμμα voucher

Όπως αρκετοί γνωρίζουμε αυτή την περίοδο τρέχουν αρκετά προγράμματα voucher ή αλλιώς «επιταγή εισόδου στην αγορά εργασία». Τι είναι όμως αυτά τα προγράμματα; Το υπουργείο εργασίας και οι ιδιωτικοί φορείς μας λένε ότι πρόκειται για το πρώτο βήμα εισόδου των ανέργων στην αγορά εργασίας και την παροχή κατάρτισης σε κάποιο κλάδο. Τι είναι πραγματικά όμως; Πρόκειται για «χρυσή ευκαιρία» για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, ώστε να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν εργατικό δυναμικό με την ελπίδα ότι ο «ωφελούμενος» θα υπογράψει με το τέλος του προγράμματος «κανονική» σύμβαση εργασίας. Η αλήθεια είναι όμως ότι περίπου μόνο το 10% των απασχολούμενων σε προγράμματα voucher θα έχει αυτήν την κατάληξη, αφού ο νόμος υποχρεώνει μόνο τις επιχειρήσεις που έχουν άνω των 5 «ωφελούμενων» να κρατήσουν μόνο τον ένα(!) μετά το τέλος του εκάστοτε voucher. Ένα από τα προγράμματα που τρέχουν αυτή τη στιγμή είναι και το voucher στις ηλικίες 29-64, το οποίο θα απασχολήσει 23000 χιλιάδες εργαζόμενους σε διάφορους κλάδους της οικονομίας. Τα χρήματα που δικαιούται ο απασχολούμενος είναι 600 € για το κομμάτι της θεωρητικής κατάρτισης και το επίδομα πρακτικής άσκησης είναι 2.000€. Το συνολικό επίδομα είναι 2.600€ συμπεριλαμβανομένων των νόμιμων κρατήσεων. Πολλές φορές όμως βλέπουμε την έγκαιρη πληρωμή του ποσού, γεγονός που μπορεί να οφείλεται είτε στην καθυστέρηση του υπουργείου να εκδώσει την εντολή πληρωμής για το ανάλογο κονδύλι, είτε στο ίδιο το Κ.Ε.Κ. Επίσης, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι κατά την διάρκεια της θεωρητικής κατάρτισης οι ωφελούμενοι δικαιούνται αποζημίωση για τα μεταφορικά τους στο Κ.Ε.Κ.

Εφόσον παρατηρούμε καθυστέρηση στην πληρωμή των δεδουλευμένων μας και για να διασφαλίσουμε ότι το Κ.Ε.Κ  έχει στείλει όλα τα κατάλληλα έγραφα στους αρμόδιους φορείς, ρωτάμε το ΚΕΚ ποιος είναι ο κωδικός του προγράμματος στο οποίο συμμετέχουμε. Αν το Κ.Ε.Κ. έχει αργήσει να στείλει τα χαρτιά μας μαζευόμαστε με τους υπόλοιπους συναδέλφους και απαιτούμε να αποσταλούν άμεσα. Σε διαφορετική περίπτωση ασκούμε πίεση προς το υπουργείο για την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν με ανάλογες κινητοποιήσεις.

Άδειες 

Εδώ έχουμε το εξής παράδοξο, ενώ εργαζόμαστε κανονικά σε επιχειρήσεις και θα έπρεπε να είμαστε υπό την ομπρέλα της εργατικής νομοθεσίας, όσον αφορά τις άδειες, δικαιούμαστε απλά ορισμένες ώρες απουσίας, όπως και στο σχολείο με λίγα λόγια.

«Ο καταρτιζόμενος μπορεί να απουσιάσει μέχρι το 10% της διάρκειας της θεωρητικής κατάρτισης (δηλαδή 12 ώρες). Αναφορικά με την πρακτική άσκηση, μπορεί να απουσιάσει μέχρι το 10% της διάρκειας (δηλαδή 50 ώρες).»

«Κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται να απουσιάσει μέχρι το 20% διάρκειας της θεωρητικής κατάρτισης (δηλ. 24 ώρες) και μέχρι το 20% της διάρκειας της πρακτικής κατάρτισης (δηλαδή 100 ώρες). αποκλειστικά εάν:

– είναι άτομο με αναπηρία, μετά από αιτιολογία και σε συνεννόηση με τον πάροχο κατάρτισης,

– έχει νοσηλεία σε δημόσιο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προγράμματος (η οποία αποδεικνύεται από σχετική βεβαίωση του νοσοκομείου στο οποίο νοσηλεύτηκε) ή γνωμάτευση Διευθυντή κλινικής Δημόσιου Νοσοκομείου με την οποία συνιστάται να παραμείνει κλινήρης. Την ως άνω βεβαίωση ή γνωμάτευση ο ωφελούμενος υποχρεούται να προσκομίσει άμεσα στον πάροχο κατάρτισης.

– διανύει περίοδο εγκυμοσύνης ή λοχείας, κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προγράμματος. Στην περίπτωση αυτή η ωφελούμενη υποχρεούται να προσκομίσει άμεσα στον πάροχο κατάρτισης σχετική βεβαίωση του νοσοκομείου ή του αρμόδιου ιατρού.»

Τι διεκδικούμε

Πρώτα και κύρια διεκδικούμε να θεωρούμαστε και εμείς ως κανονικά εργαζόμενοι με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και όχι τα παιδιά που ήρθαν για λίγους μήνες και θα πρέπει να κάνουν την οποιαδήποτε αγγαρεία τους ανατεθεί. Ζητάμε την μηνιαία πληρωμή μας από το πρόγραμμα και την αποκοπή του από διαδικασίες που δεν την εξασφαλίζουν. Πλήρη ένσημα και όχι απλά μια ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Αυστηρότερα κριτήρια για τις επιχειρήσεις ώστε να μην έχουν την δια βίου πρόσβαση σε δωρεάν εργατικό δυναμικό. Όλα αυτά μέχρι την οριστική κατάργηση των προγραμμάτων εργασιακής εκμετάλλευσης (voucher- 8μηνά) και την αντικατάστασή τους από σταθερή εργασία με εξασφαλισμένα δικαιώματα.

Για να τα πετύχουμε όλα αυτά πρέπει πρώτα και κύρια να μην δεχτούμε το αφήγημα ότι για την ανεργία μας ευθυνόμαστε οι ίδιοι ατομικά και ότι ο καλός στο τέλος θα ανταμειφθεί. Τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας επιβεβαιώνουν ότι δεν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για την ανεργία μας, αλλά μάλλον οι πολιτικές τους που απελευθερώνουν τις μαζικές απολύσεις, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και απαγορεύουν τις προσλήψεις στο δημόσιο, όπως έρχεται να αποδείξει –και να θεσμοθετήσει- το νέο εργασιακό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστό στις διαταγές του τρίτου μνημονίου και της ΕΕ. η μανία των επιχειρήσεων για φθηνό ή στην περίπτωσή μας τζάμπα εργατικό δυναμικό. Δεν είμαστε ανταγωνιστές με τους συναδέλφους μας, οι οποίοι είναι με σύμβαση εργασίας, στον τόπο πρακτικής μας, ίσα ίσα βρισκόμαστε στο πλάι τους αφού έχουμε κοινά συμφέροντα. Η υιοθέτηση ατομικιστικών λογικών και πρακτικών από μεριάς των «ωφελούμενων» μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να έχει αφού χάνουμε την μοναδική μας δύναμη δηλαδή την συλλογικότητα απέναντι στην εκμετάλλευση. Δεν ντρεπόμαστε να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν, ούτε νοιώθουμε άσχημα απέναντι στους εργοδότες/ Κ.Ε.Κ., αφού και οι δύο κερδίζουν από εμάς αρκετά ευρώ (η επιχείρηση την δωρεάν εργασία μας και τα Κ.Ε.Κ περίπου 1000 € ανά καταρτιζόμενο). Σε οποιαδήποτε περίπτωση αυθαιρεσίας καλούμε στα τηλέφωνα του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης 6955355317 ούτως ώστε να κινηθούν οι κατάλληλες διαδικασίες.

Ο κατάλογος των εργατικών ατυχημάτων θα μακραίνει όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική!

Τραγική εξέλιξη αποτελεί ο θάνατος του 45χρονου εργαζόμενου του Δήμου Θεσσαλονίκης στον τομέα της καθαριότητας, ο οποίος χαροπάλευε σε νοσοκομείο της πόλης απ’ την προηγούμενη Κυριακή. Ο συμβασιούχος οδηγός  τραυματίστηκε σε εξωτερικό χώρο του ΧΥΤΑ Μαυροράχης, όταν  παρασύρθηκε από κοντέινερ μεταφοράς απορριμμάτων. Το θανατηφόρο αυτό «ατύχημα» έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των εργατικών ατυχημάτων, και μάλιστα μόνο λίγες μέρες μετά τον θάνατο εργαζόμενης στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου από ανακοπή καρδιάς.

Πολλοί είναι εκείνοι που θα το αποδώσουν στον παράγοντα τύχη ή στην προσωπική ευθύνη του εργαζόμενου. Όπως, άλλωστε, γίνεται σε τόσα και τόσα εργατικά ατυχήματα. Ήδη οι δημοτικές αρχές πρόλαβαν να δηλώσουν πως «δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία», άρα ουσιαστικά να ρίξουν το βάρος στους εργαζομένους. Απ’ τη μεριά τους οι εργαζόμενοι δηλώνουν πως «η συγκεκριμένη διαδικασία γινόταν για την εξοικονόμηση χρόνου». Δυστυχώς, υπάρχει πάντα λόγος για τον οποίο ένα εργατικό ατύχημα θα μπορούσε να αποφευχθεί και, άρα, δεν είναι εργατικό ατύχημα αλλά εργοδοτικό έγκλημα. Αυτός είναι η μεγαλύτερη δυνατή αποδοτικότητα και η εξοικονόμηση χρόνου με σκοπό να καλυφθούν οι ανάγκες υπό άσχημες εργασιακές συνθήκες (ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, μείωση των κονδυλίων για μέτρα ασφαλείας)και από υποστελεχωμένο προσωπικό. 

Ειλημμένες αποφάσεις κυβέρνησης, ΕΕ και δημοτικών αρχών είναι, άλλωστε, στο πλαίσιο των μνημονίων και των νέων δημοσιονομικών πολιτικών, ο περιορισμός των μέτρων υγιεινής και ατομικής προστασίας των εργαζομένων, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι απολύσεις και μη ανανεώσεις συμβάσεων με συνέπεια την υποστελέχωση υπηρεσιών και η πρόθεση για κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών (που εφαρμόζεται ήδη σε εργαζόμενους σε προγράμματα του ΟΑΕΔ). 

Το Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης καταγγέλλει τη διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης που έβαψε τα χέρια της με αίμα. Δηλώνουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο. Δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας ως εργαζόμενοι και ως άνεργοι μέσα από σωματεία, συλλογικότητες και πρωτοβουλίες αγώνα. Γιατί μας πρέπει μία ζωή διαφορετική ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε τον επόμενο. Η ώρα του αγώνα για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς είναι τώρα.  Θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την καθιέρωση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους/ες, όπως αυτός που έδιναν οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ πριν μερικές βδομάδες. Απαραίτητο πρώτο βήμα είναι η οργάνωση η αλληλεγγύη και η συλλογική αντίσταση στους χώρους δουλειάς.

• Όχι άλλο εργατικό αίμα στη βωμό των κερδών 
• Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για το νέο έγκλημα
• Μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλειάς
• Ανθρώπινοι ρυθμοί εργασίας
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες