Μάλλον θα διαβάζεις αυτό το κείμενο μετρώντας αντίστροφα τα λεπτά μέχρι να μπεις στο επόμενο
μάθημα ή λίγο πριν ξεκινήσεις για τη δουλειά, εκείνη την διαδικασία που προσπαθούν να σε πείσουν ότι
επειδή ονομάζεται μαθητεία ή πρακτική άσκηση, δεν είναι κανονική εργασία. Και πως, αφού δεν είναι
κανονική εργασία,ο μισθός μπορεί να είναι ελάχιστος ή να απουσιάζει παντελώς, ενώ εσύ υποχρεώνεσαι
να καλύψεις την ασφάλισή σου από την τσέπη σου! Κι όλα αυτά, αφού έχεις ήδη πληρώσει τα δίδακτρα
για τη σχολή μέχρι τελευταίο ευρώ, μιας και διαφορετικά δεν επιτρέπεται να δώσεις εξετάσεις.
Σ’ αυτήν την κακοπληρωμένη/απλήρωτη εργασία, ο πρακτικάριος πιέζεται, επιπλέον, να κάνει
πολλαπλές παραχωρήσεις. Κάλυψη πόστων που δεν σχετίζονται με την εργασία του, εργασία το
Σαββατοκύριακο που τυπικά απαγορεύεται, μέχρι κάθε λογής θελήματα και χαμαλίκια για τον εργοδότη.
Παραχωρήσεις που γίνονται με στόχο να έχει μια καλή αξιολόγηση που θα του ανοίξει ίσως κάποια
πόρτα σε έναν επόμενο εργοδότη, χωρίς να προσμετράται ωστόσο αυτό το διάστημα ως προϋπηρεσία.
Κι όταν, μετά από όλα αυτά, έρχεται η ώρα να πάρεις το πτυχίο σου, μαθαίνεις πως αυτό δεν σου
κατοχυρώνει κανένα επαγγελματικό δικαίωμα! Θα πρέπει να δώσεις και εξετάσεις για να λάβεις την
απαιτούμενη πιστοποίηση του πτυχίου, διαδικασία που μπορεί να καθυστερήσει ακόμη και χρόνια,
ανάλογα με την ειδικότητα. Μπαίνεις, λοιπόν, από νωρίς σε ένα διαρκές κυνήγι πληρωμένων
πιστοποιητικών, που στην πραγματικότητα δεν εγγυάται τίποτα παραπάνω από την προσθήκη φίλτρων
για να μας ξεσκαρτάρουν και να μας θέτουν συνεχώς τον εκβιασμό πως αν δεν υποταχθούμε άνευ όρων,
αρνούμενοι όλα τα δικαιώματα μας, θα πάρουν τον επόμενο.
Η αλήθεια είναι πως ό,τι χαρτί και να έχουμε στα χέρια μας ο δρόμος που περιγράφεται από τα
μνημόνια, την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την ΕΕ, συνοψίζεται στην τεράστια ανεργία, σε μισθούς πείνας και
τις ολοένα χειρότερες συνθήκες εργασίας για τους νέους εργαζόμενους. Η μαθητεία και η πρακτική είναι
από τους πιο στυγνούς εκβιασμούς συμμόρφωσης σε αυτό το κάδρο. Νέοι εργαζόμενοι, χωρίς την
ταυτότητα του φοιτητή/σπουδαστή, αλλά ούτε και του εργαζόμενου, εξαναγκάζονται σε ένα όργιο
εκμετάλλευσης, εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας. Μια κατάσταση που προδιαγράφει τη
ζοφερή εργασιακή πραγματικότητα που περνούν μια σειρά νομοθετημάτων (βλ. Νέο εργασιακό
νομοσχέδιο, αντισυνδικαλιστικός νόμος, κατάργηση κυριακάτικης αργίας κοκ). Πάνω στην ανάγκη μας
να εργαστούμε χτίζουν την «ανάπτυξη» τους, την «προσέλκυση κεφαλαίων» και την κερδοφορία τους.
Η ανάπτυξη τους είναι η καταστροφή της ζωής μας. Στρέφουμε τη ματιά μας στους εργαζόμενους που
στους χώρους εργασίας σηκώσανε κεφάλι, που στην τρομοκρατία του εργοδότη για απόλυση
απαντήσανε με απεργίες, που μπροστά στις προσωπικές απειλές από τον εργοδότη σταθήκαν
αλληλέγγυοι στο συνάδελφο, στους εργατικούς αγώνες που κατέκτησαν πως δεν θα δουλεύουμε σα
σκλάβοι, που κατέκτησαν το μπόι των ονείρων μας. Σ` αυτούς βλέπουμε το δρόμο που πρέπει να
διαβούμε.
ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΜΑΣ
μάθημα ή λίγο πριν ξεκινήσεις για τη δουλειά, εκείνη την διαδικασία που προσπαθούν να σε πείσουν ότι
επειδή ονομάζεται μαθητεία ή πρακτική άσκηση, δεν είναι κανονική εργασία. Και πως, αφού δεν είναι
κανονική εργασία,ο μισθός μπορεί να είναι ελάχιστος ή να απουσιάζει παντελώς, ενώ εσύ υποχρεώνεσαι
να καλύψεις την ασφάλισή σου από την τσέπη σου! Κι όλα αυτά, αφού έχεις ήδη πληρώσει τα δίδακτρα
για τη σχολή μέχρι τελευταίο ευρώ, μιας και διαφορετικά δεν επιτρέπεται να δώσεις εξετάσεις.
Σ’ αυτήν την κακοπληρωμένη/απλήρωτη εργασία, ο πρακτικάριος πιέζεται, επιπλέον, να κάνει
πολλαπλές παραχωρήσεις. Κάλυψη πόστων που δεν σχετίζονται με την εργασία του, εργασία το
Σαββατοκύριακο που τυπικά απαγορεύεται, μέχρι κάθε λογής θελήματα και χαμαλίκια για τον εργοδότη.
Παραχωρήσεις που γίνονται με στόχο να έχει μια καλή αξιολόγηση που θα του ανοίξει ίσως κάποια
πόρτα σε έναν επόμενο εργοδότη, χωρίς να προσμετράται ωστόσο αυτό το διάστημα ως προϋπηρεσία.
Κι όταν, μετά από όλα αυτά, έρχεται η ώρα να πάρεις το πτυχίο σου, μαθαίνεις πως αυτό δεν σου
κατοχυρώνει κανένα επαγγελματικό δικαίωμα! Θα πρέπει να δώσεις και εξετάσεις για να λάβεις την
απαιτούμενη πιστοποίηση του πτυχίου, διαδικασία που μπορεί να καθυστερήσει ακόμη και χρόνια,
ανάλογα με την ειδικότητα. Μπαίνεις, λοιπόν, από νωρίς σε ένα διαρκές κυνήγι πληρωμένων
πιστοποιητικών, που στην πραγματικότητα δεν εγγυάται τίποτα παραπάνω από την προσθήκη φίλτρων
για να μας ξεσκαρτάρουν και να μας θέτουν συνεχώς τον εκβιασμό πως αν δεν υποταχθούμε άνευ όρων,
αρνούμενοι όλα τα δικαιώματα μας, θα πάρουν τον επόμενο.
Η αλήθεια είναι πως ό,τι χαρτί και να έχουμε στα χέρια μας ο δρόμος που περιγράφεται από τα
μνημόνια, την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την ΕΕ, συνοψίζεται στην τεράστια ανεργία, σε μισθούς πείνας και
τις ολοένα χειρότερες συνθήκες εργασίας για τους νέους εργαζόμενους. Η μαθητεία και η πρακτική είναι
από τους πιο στυγνούς εκβιασμούς συμμόρφωσης σε αυτό το κάδρο. Νέοι εργαζόμενοι, χωρίς την
ταυτότητα του φοιτητή/σπουδαστή, αλλά ούτε και του εργαζόμενου, εξαναγκάζονται σε ένα όργιο
εκμετάλλευσης, εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας. Μια κατάσταση που προδιαγράφει τη
ζοφερή εργασιακή πραγματικότητα που περνούν μια σειρά νομοθετημάτων (βλ. Νέο εργασιακό
νομοσχέδιο, αντισυνδικαλιστικός νόμος, κατάργηση κυριακάτικης αργίας κοκ). Πάνω στην ανάγκη μας
να εργαστούμε χτίζουν την «ανάπτυξη» τους, την «προσέλκυση κεφαλαίων» και την κερδοφορία τους.
Η ανάπτυξη τους είναι η καταστροφή της ζωής μας. Στρέφουμε τη ματιά μας στους εργαζόμενους που
στους χώρους εργασίας σηκώσανε κεφάλι, που στην τρομοκρατία του εργοδότη για απόλυση
απαντήσανε με απεργίες, που μπροστά στις προσωπικές απειλές από τον εργοδότη σταθήκαν
αλληλέγγυοι στο συνάδελφο, στους εργατικούς αγώνες που κατέκτησαν πως δεν θα δουλεύουμε σα
σκλάβοι, που κατέκτησαν το μπόι των ονείρων μας. Σ` αυτούς βλέπουμε το δρόμο που πρέπει να
διαβούμε.
ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου